Loikaw, meer dan alleen de langnekstammen!
Voor Van Verre heb ik een prachtige inspectiereis naar het nog niet zo bekende Myanmar mogen maken. Ook voor mij was dit een bestemming waar ik nog nooit was geweest, maar altijd erg benieuwd naar was. Onder andere ook Loikaw met een bezoek aan de Padaung stammen (de vrouwen met de ringen om hun nek, ook wel langnekstammen genoemd) trok wel mijn interesse om te bezoeken. Eenmaal aangekomen in Loikaw, bijna aan het einde van mijn drieweken durende reis, blijkt Loikaw nog veel meer te bieden te hebben dan alleen een bezoek aan de Padaung stammen!
Na een lange maar prachtige reis (het grootste stuk per boot) vanaf het Inle Lake naar Loikaw kwam ik hier aan het eind van de middag aan. Na het avondeten ben ik op tijd mijn bed in gegaan om de volgende dag weer geheel uitgerust op te staan en vol enthousiasme op pad te gaan. De dag begint met een bezoek aan een markt waar vlees,vis, groente, kleding, etc. worden verkocht. Ook hier zijn ze nog niet echt gewend aan toeristen en ben je zelf de toeristische attractie op de markt als lange, blonde westerling! Terwijl de vrouwen over de markt lopen en hun inkopen doen, zitten de mannen aan de locale rijstwijn wat in jerrycans op de markt wordt verkocht. En ja, zelfs om 09:00 uur ’s ochtends is het drinken van wijn dus niks raars!
Na een uurtje op de markt te hebben rondgelopen, rijden we richting de Padaung stammen, even buiten Loikaw. Vele Padaung zijn in de loop der tijden gevlucht naar het noorden van Thailand, waar ze nu leven en hun geld verdienen met het poseren voor toeristen. De omgeving van Loikaw is echter hun oorspronkelijke woongebied en om die reden dus ook veel interessanter en authentieker om te bezoeken. We wandelen door de straatjes van het dorpje waar de (oudere) vrouwen voor het huis zitten met de kinderen, de mannen zijn aan het werk. De gids vraagt beleefd of we even een kijkje mogen nemen in hun huis en maakt een gezellig praatje. Toch wel indrukwekkend om te zien hoe ze daar leven. Sommige vrouwen verkopen doeken die ze zelf hebben geweven.
We stoppen bij een ‘stalletje’ aan de kant van de weg waar vrouwen doeken aan het weven zijn. Ook hier maak ik even een praatje met een jongere vrouw die ringen om haar nek heeft. Over het algemeen is het alleen nog de oude generatie die deze traditie aanhoudt, de jongere generatie doet hier niet meer aan mee uit schaamte en om niet op school gepest te worden. We zijn gezellig aan het kletsen wanneer ze me vragen of ik ook wil weten hoe het is om ringen om je nek te dragen, uiteraard zeg ik daar geen nee tegen! Ook ik ben toch wel erg nieuwsgierig hoe het is om je nek eigenlijk amper te kunnen draaien. Ze pakken de ringen erbij en klikken die om mijn nek (deze ringen zijn echt voor de toeristen bedoelt, de ringen die de Padaung vrouwen dragen zijn echt om hun nek heen gedraaid en kunnen niet meer af). Ook de traditionele kledij wordt erbij gehaald en voor ik het wist stond ik daar als Westerse Padaung vrouw! De ring zit vreselijk ongemakkelijk en ik was blij dat die weer af mocht. Toch echt respect voor de vrouwen die ze dragen!
Na dit bezoek door naar het klooster in Loikaw zelf. We zijn helaas te laat voor de rij met monniken die hun laatste maaltijd voor de dag ontvangen. Nu had ik dit al in Amarapura bij Mandalay gezien dus dat scheelde al, hier is het alleen veel minder toeristisch en kun je wel nog foto’s maken zonder toeristen erop. Ik was zelfs de enige toerist deze dag die een bezoekje kwam brengen! We zijn het klooster ingelopen waar de monniken uitgebreid aan het genieten zijn van hun maaltijd die door donateurs geschonken is. De donateurs kijken zelf ook vanaf de kant mee. Als de monniken klaar zijn met eten gaan zij aan tafel. Eén van de donateurs is geïnteresseerd in wat ik hier kom doen en vraagt of ik ook mee wil eten. Nou die aanbieding laat ik natuurlijk ook niet liggen, wie kan er nou zeggen dat je in een klooster bij de monniken hebt kunnen eten!
Zelfs de monniken staan raar te kijken dat ik mee eet, ze zijn gewend dat er toeristen meekijken vanaf de kant, maar niet dat een toerist aanschuift aan tafel! Toen het eten op tafel kwam had ik toch wat spijt van mijn enthousiaste ja… Veel eten dat op het bord lag was voor mij ondefinieerbaar wat het precies was. Maar ja, iets afwijzen kan natuurlijk niet, dus heb alles maar braaf opgegeten. Ik weet nog steeds niet wat het was, en wil het geloof ik ook niet weten! Al met al een hele unieke ervaring, dat was het wel.
Na de lunch zijn we naar de grote liggende boeddha gegaan in het centrum. Vrouwen zitten voor het boeddhabeeld te bidden, met uiteindelijk doel de Nirwana te bereiken (te vergelijken met de hemel). Dit bereik je als je als perfecte boeddhist hebt geleefd en overlijd. Je komt dan niet meer terug op aarde.
Aan het einde van de middag werd ik weer opgehaald door mijn gids om een bezoek te brengen aan een weeshuis voor meisjes. De meisjes worden hier geplaatst als de ouders zijn overleden of als de ouders geen geld hebben om voor hun kind te zorgen. Dit weeshuis wordt gerund door een non en de meisjes worden ook als non opgevoed. Ze hebben hun haar kort geschoren en lopen in de roze kledij (monniken dragen rode gewaden en nonnen roze gewaden, hierdoor is het verschil altijd duidelijk zichtbaar). De meisjes zaten nog in de klas (wat ook op hetzelfde terrein is) toen ik een kijkje kwam nemen. De les was door mijn bezoek gelijk afgelopen, want ja, een toerist is natuurlijk wel wat interessanter dan leren! De één keek‘stiekem’ op een afstandje toe en de ander volgde mij bij elke stap. Wat een lieve meisjes allemaal en geweldige vrijwilligers die het mogelijk maken dat deze meisjes een goede toekomst kunnen opbouwen!
Als de schemering valt nog snel naar de Taung Kwe Zadi Pagode op de bergtop om vanaf daar de zonsondergang te bekijken. De klim omhoog valt best mee. Het zijn een aantal steile trappen (er gaat overigens ook een lift omhoog), maar goed te doen. Vanaf de top bij de pagode keek ik over Loikaw heen en de bergen op de achtergrond. De weergoden waren me goed gezind en kon genieten van een prachtige zonsondergang. Loikaw heeft veel meer te bieden dan alleen een bezoek aan de langnekstammen!
Renée Bulthuis
Bekijk de bouwsteen: Oorspronkelijke langnekstammen Loikaw