Zelf rijden in Namibië

Femke en Jan Wolter reisden afgelopen zomer met hun zonen Jolle en Hajo, door de prachtige landschappen van Namibië. Ze reden kilometers door dit uitgestrekte land: van Windhoek naar Kalahari, Namib Desert, Etosha National Park en via Okonjima Nature Reserve weer terug naar Windhoek.

Het was voor het gezin de eerste reis naar Afrika. Het zelfstandig kunnen rijden, de variatie van de landschappen, de wildlife en de enthousiaste verhalen die ze hoorden van vrienden en collega’s, maakten dat ze ervoor kozen om 2 weken zelf te rijden tijdens hun rondreis door Namibië. Ze hadden de reis eigenlijk al gepland staan in 2020, toen hun zonen beide een tussenjaar hadden. “Het was hartstikke leuk dat ze 3 jaar later nog steeds mee wilden én konden!”, zegt Jan Wolter.

De hele Namibië rondreis was één groot hoogtepunt

Jan Wolter vertelt dat er meerdere hoogtepunten waren tijdens de reis. Het eerste hoogtepunt was de overnachting in Kalahari. “Je komt aan en je kunt meteen met een game drive mee en dan zie je de eerste sundowner. Dat is zo’n cultuurschock”, vertelt Femke. “Maar ook het beklimmen van de Big Daddy was fantastisch. We hebben de duinen midden op de dag beklommen, dat was best warm, maar op zich goed te doen in de winter. En het sandboarden bij Swakopmund was ook heel bijzonder.”

Sandboarden in de woestijn van Namibië

“Het sandboarden vindt plaats op een hele bijzondere plek”, vertelt Jan Wolter. “Waar de woestijn grenst aan de oceaan. Dat zie je niet op deze foto, maar alleen daarom al is het een mooie ervaring. Terwijl je op een duin bezig bent met je board, zie je de zandduinen tot zover je kunt kijken. En met je rug sta je naar de oceaan toe. Daar slaan de golven tegen het zand aan. Wat een contrast.”

Je komt zo dichtbij allerlei soorten wild

Ze vonden het geweldig om zo dichtbij allerlei soorten wild te komen. “We zagen antilopen, springbokken, zebra’s, giraffen, olifanten, de witte en zwarte neuwshoorn, een leeuw en ook nog een luipaard in Etosha.” In het privé wildreservaat Okonjima zagen ze zelfs een mannetjes- en een vrouwtjesluipaard die een paringsritueel deden. “Ze liggen eerst heel lui verstrekt in het gras, maar dan komen ze op een gegeven moment toch in actie en vindt de daad plaats. Dit herhaalt zich wel 15 keer!”

De diversiteit van de woestijn is verrassend

“Het is verrassend hoe divers de woestijn eigenlijk kan zijn, vertelt Jan Wolter. “Het lijkt helemaal niet op een sahara: kaal en veel zand, maar er is zoveel variatie, begroeiing en verschillende kleuren. En dat je daar dan zelf rijdt in Namibië met een huurauto over hobbelige zandwegen. Dat vond ik prachtig. en opzich is dat niks spannends”, vertellen ze. “Want er zijn niet zoveel wegen in Namibië, dus verkeerd rijden is moeilijk. Als je de wegen volgt kan er in principe niet veel mis gaan.”

Overnachten in safaritenten

“Onze accommodatie in Twyfelfontein vonden we heel leuk”, vertelt Jan Wolter. “Niet alleen vanwege de ligging, maar ook waren de mensen super aardig. We verbleven in mooie safari tenten en deze manier van overnachten, zo kleinschalig, beviel ons wel. We vonden het ook heel apart om dit mee te maken in de winter. ’s Ochtends is het 0 graden als je wakker wordt, dat verschil is heel groot met overdag. In de lodge in Kalahari hadden ze zelfs kruiken in ons bed gelegd. Dat was wel heel fijn.”

Je leert heel veel van de gidsen

“Niet alleen kunnen de gidsen goed rijden in de woestijn, ook weten ze zo veel vertellen”, vertelt Femke. “In het begin voel je je een soort blinde. Dan wijzen ze en zeggen ze: “Kijk daar, daar zie je sporen en verse olifanten poep”. Na een paar keer ga je het zelf zien. Dan zie je een rivierbedding en bomen waar de olifanten bladeren van eten. Zo ga je de beesten op een gegeven moment ook makkelijker zien. Dan is een gids wel heel fijn, je leert er veel van.”

Kennismaken met de locals

In de Twyfelfontein maakten ze kennis met de Damara gemeenschap, waar ze een kijkje kregen in hun leven. Hoe ze vuur en gereedschappen maken en huiden bewerken. Jan Wolter en Femke vertellen dat ze het interessant vonden om meer te leren over het nomadische leven. “Ook hadden we een bijzondere ontmoeting met 4 jongens van de San Bush, oorspronkelijk nomadische bewoners. “Ze praten in hun eigen taal, met bepaalde “kliks”. Dat probeerden we na te doen, maar dat lukte ons niet.”

Het gaat om de kleine momenten

Jan Wolter vertelt dat het echt in de kleine momenten zat tijdens deze zelf rijden reis door Namibië. “Dat je net op het juiste moment bij de waterplaats aankomt, en wow: dan komt er net een kudde olifanten uit de bush. Met z’n tienen beginnen ze te drinken uit de waterpoel. Dat is goud! Als je een beetje geduldig bent en rustig om je heen kijkt, dan komen dat soort momenten.”

Goed georganiseerde "zelf rijden Namibië" rondreis

Het contact met Afrika specialist Ingrid hebben Femke en Jan Wolter als positief ervaren. ” Ze beantwoordde alle vragen meteen en ze dacht goed met ons mee, zelfs na 3 jaar nog. Een maand voor ons vertrek naar Namibië gaf Ingrid bijvoorbeeld aan dat ze nog een leukere lodge in Twyfelfontein had gevonden. Ze keek echt naar mogelijkheden om de reis beter te maken. En na twee annuleringen door corona was het contact nog steeds onvermoeibaar.”