In ongeveer drie kwartier rijdt u naar de archeologische vindplaats Chaucilla. De laatste zeven kilometer is het echt hobbelen, u rijdt over een zandspoor in de woestijn. Links van u is een rivierbedding, die meestal droog staat. Toch staan hier veel groene bomen. Op de achtergrond rijzen rode rotsen op. Door het ijzererts dat in de rotsen zit zijn ze zo rood. Midden in de zandvlakte staan enkele overkappingen. Hieronder zijn graven met zittende mummies. Sommige zien er heel eng uit, met haar. Zowel het haar als de kleding is honderden jaren lang bewaard gebleven. Ongelooflijk, maar door het ontzettend droge klimaat, is niets vergaan. Het is een oude begraafplaats van de Warries en de Nazca’s. Beschavingen van voor de Inca-tijd. Toen boeren dit stuk grond begin vorige eeuw wilden bewerken, vonden ze talloze botten en soms complete skeletten. De grond bebouwen mocht niet meer, archeologen gingen aan de slag en vonden honderden graven. De graven zijn gemeenschappelijk, niet voor één persoon. De Warrie-Nazca’s waren kleine mensen, zo’n 1.20 tot 1.40 meter. Ze hadden echter zeer lang haar, soms wel twee meter lang. Dat kunt u zien bij de mummies, de strengen haar zitten nog aan de schedel vast en liggen ernaast gedrapeerd. Daarom worden deze mummies ook wel de mummies met rastahaar genoemd. Heel bizar. Na het bezoek aan de oude begraafplaats, gaat u naar een keramiekwerkplaats. Een local maakt volgens traditionele wijze potten, muziekinstrumenten van klei, beelden en allerlei andere dingen. De techniek die hij gebruikt is al honderden jaren lang onveranderd. De verf waarmee hij kleuren op de klei aanbrengt, zijn allemaal van natuurlijke producten gemaakt.
Samen met andere reizigers.
Inclusief: vervoer, Engelssprekende gids, entree.